یادداشت قدیمی 5
2- هنگامیکه عاشق هستید زمستان در نظر شما بهار است ولیکن هنگامی که کسی را دوست دارید زمستان فصلی زیباست .
3- وقتی به کسی که عاشقش هستید نگاه می کنید خجالت می کشید و لیکن هنگامی که به کسی که دوستش دارید نگاه می کنید لبخند خواهید زد .
4- هنگامیکه در کنار معشوقه خود هستید نمی توانید آنچه را که در ذهن خود دارید بیان کنید ولی در مورد کسی که دوستش دارید شما توانایی آنرا خواهید داشت.
5- در مواجه شدن با کسی که عاشقش هستید خجالت می کشد و حتی دست و پای خود را گم می کنید اما در مورد کسی که دوستش دارید راحت تر بوده و توانایی ابراز وجود خواهید داشت
6- شما نمی توانید به چشمان کسی که عاشقش هستید مستقیم و طولانی نگاه کنید اما می توانید در حالی که خنده ای بر لب دارید مدتها به چشمان کسی که دوستش دارید نگاه کنید.
7- وقتی معشوقه شما گریه می کند شما نیز گریه خواهید کرد اما در مورد کسی که دوستش دارید سعی بر آرام کردن او خواهید داشت .
8- احساس عاشق بودن و درک آن از طریق دیدن است اما دوست داشتن از طریق شنوایی و صحبت کردن است.
9- شما می توانید یک رابطه دوستی را پایان دهید اما هرگز نمی توانید چشمان خود را بر احساس عاشق بودن ببندید چرا که حتی اگر این کار را بکنید عشق همچون قطره ای در قلب شما و برای همیشه خواهد ماند راستی شما دوست عزیز نظرتون چیه ؟ باید دوست داشت یا عاشق بود ؟
_____________________________
شاید بخشی از این نوشته را فرستاده باشم اما کاملش را نه مربوط به 13 بهمن 90 هست که در "درفت" ذخیره شده بود
یادداشت قدیمی 4
_________________________________
این یکی به تاریخ 27 اسفند 90 بوده، که نفرستادم
یادداشت قدیمی 3
این نوشته به تاریخ 6 آوریل 2012 برابر با 18 فروردین 91
یادداشت قدیمی 2
این هم تا همینجا تمام شده... و شاید هم کمی لوس! به تاریخ 10 آوریل 2012، برابر با 22 فروردین 91
یک یادداشت قدیمی در صندوق ایمیل...
نه مثل اینکه شما امروز حالت اصلا خوب نیست!؟
___________________________________
این را تا همین جا نوشته بودم به تاریخ 20 آوریل 2012 و دیگه ادامه نداده بودم، فکر نکنم هیچ وقت فرستاده باشم...
نازنینم...
سلام مهربان
نمی دونم... اگر هنوز اینجا میای و از من خسته خسته نشدی... پیامی فرستادم در وبلاگت، حرف زیاد هست... هرچی بیاد اینجا می نویسم و باز می نویسم...
شرمنده ام که این قدر برات رنج آفریدم ... که عشقت تبدیل به خستگی شد...
شرمنده ام، ببخش که نوشتن پاسخ به درازا کشید و پیام را کمی دیر دیدم...؛ نمی دونم چرا نخواستی با شیرینی رای هر دومون تموم بشه؟ آری، ناامیدت کردند؟ حق داری
راستی شیش روز دیگه سالگرد آغاز دوستیمون توی فیس بوک هست؛ پیشاپیش تبریک میگم، یک ماه دیگه هم که تولدت هست و من دلم می خواد برات هدیه بیارم؛
نمی دونم چطور دلت میاد همه این احساس و تفاهم و علاقه و دوستی را تشبیه کنی به یک فیلم سینمایی که تموم میشه؟ حق داری، اون قدر خسته ات کردم که دیگه همه اش شده یه کابوس. به خدا من هم دلم نمی خواد تلخ باشه؛ دیگه باید درست بشه، خیلی وقته تلاش کردم، کاش این یک قدم آخر را برداری، باور کن شیرین تر از این ها خواهد بود؛ کدورتی وجود نداره، اگر تو بخوای همه اش شیرین میشه؛ تفاهم و عشق ارزشش را داره؛ به خدا من هم خیلی سال بود عاشق تو بودم؛ الان که دیگه خودت می دونی...
کاش دلت بخواد که سهم من از این عشق فقط اشک نباشه و حسرت ...
الان که فکر می کنم می بینم من چقدر احمق بودم، کسی را نداشتم راهنماییم کنه و باعث شدم عشق و تفاهم به این شیرینی به اینجا برسه؛ الان می خوام فرصت داشته باشم برای شادی...
دیگه چی بگم؟
بگم دارم گریه می کنم؟
میگی چه فرقی می کنه؟ چند وقت دیگه یادت میره
میگم من عاشق تو ام
میگی یادت میره
می خوام از غصه دق کنم وقتی میگی برو با یکی دیگه زندگی کن (خودت هم که دلت طاقت نمیاره اشکت سرازیر میشه...)؛ کاش عشق را در دل من بیش و بیش تر از این ها باور می کردی که اگر یک خدا دارم، یک محبوب هم بیشتر در دلم جا نمیشه؛ کافر شدن را چگونه از من می طلبی؟
میگی دیگه این زندگی سر بگیر نیست؟ خانواده ناراضی اند؟
قبلا که بهتر از الان نبود... ولی دیدی درست شد؟ راهش را بهت گفتم؛ اگر اراده کنی، درست میشه...
می گی می خوان تو را بدن به یه نفر دیگه؟
از کلمه دادن و گرفتن در ازدواج خوشم نمیاد؛ ازدواج یه رابطه دوطرفه است؛ خواستن دوطرفه؛ دادن و گرفتن مال زمان اعراب بدوی بوده که زن ها را به عنوان کنیز معامله می کردند... اما باور کن اگر یه نفر دیگه بدونه که یه دختر نمی خوادش و به یه پسر دیگه علاقه داره، محاله که بخواد باهاش ازدواج کنه... این راهی هست که تو داری، خودت چطور دلت میاد بدونی که من از جون و دل عاشقتم، تو را بهترین گزینه برای زندگی با خودم شناختم، باهات تفاهم دارم... هنوز خاطرات تو را مرور می کنم از دانشگاه و اردو تا گردهم آیی ها تا این چند بار که در کنار هم بودیم، این نامه ها و تماس ها و ... اخیر
به خدا ارزشش را داره از اگر بایستی، میخوان نا امیدت کنند از من، اما تو ناامید نشو؛ یه بار توی زندگیت روی تصمیمت بایست تا به هدفت برسی؛ می دونم توی فضای فعلی برات بعید به نظر می رسه اما این دقیقا هدفی هست که اطرافیان می خوان بهش برسی؛ ناامیدی، اما تو فقط کافیه "نه" بگی به اونی که نمی خوای، باقیش را ما درست می کنیم
همین چند پاراگراف هم حرف هام دو سه بار تکراری شد، خودم هم نفهمیدم چی نوشتم...
فقط از اینجا می گم، عزیزم دوستت دارم؛ خیلی وقت پیش، اون زمان که لبخند از لبانت نمیرفت دوستت داشتم. تو را بهترین گزینه زندگیم یافتم و اکنون هم نمی خوام از همدیگه جدا بیفتیم؛ شاید در دلت باز میگی همه پسرها دنبال یه چیز هستند در ازدواج و هرکی باشه بالاخره فرقی نمی کنه براشون... هرطور دوست داری فکر کن اما من تو را طور دیگه ای می خواهم و دوست دارم برای همینه که نمی تونم قبول کنم که از دستت بدم
نازنینم
دوستت دارم
دعا می کنم به درگاه خدا
گریه می کنم برای برگشتنت
من ناامید نیستم
تو هم نباش
قلب کوچیک من را باور کن
نذار با داغ نبودنت بسوزه و بشکنه
نخواه که کسی که دوستش داشتی و دوستت داره
اینطور له بشه زیر غم
من از خدا تو را می خوام
و قلب پاک ات را
و روح معصومت را
و احساس لطیفت را
دلم می خواد هر شب برات لالایی بخونم
روزها برات شعر بخونم در زیر آلاچیق عشق
و با هم از زندگی بگیم
از خاطره ها
از حرف های ناتمامی که هیچ وقت نتونستیم تمومش کنیم
و زندگیم در کنار تو شیرین باشه
و تو در قلبم جاودانه هستی
محبوب ابدی قلبم
نذار قلبم از درد بایسته...
یک قدم دیگر با من مدارا کن...
دلی را که دوستش داشتی
این طور نشکن
دل خودم، دل خودت...
دوستت دارم
...
روی قبرم بنویسید...
روی قبرم بنویسید کبوتــــــــــــر شد و رفت
زیرباران غزلی خواند ، دلش ترشد و رفت
چـه تفاوت که چه خورده است غم دل یا سم
آنقدر غـــرق جنون بود که پر پر شد و رفت
روز میلاد ، همـان روز که عاشق شده بود
مرگ با لحظــــــه ی میلاد برابر شد و رفت
او کســـــــی بود که از غرق شدن می ترسید
عـاقبت روی تن ابر شنـــــــــاور شد و رفت
...
ترسم...
در عمق این فاصله و انتظار
ترسم از
دوری دستان و نگاه تو نیست
ترسم
از خط بطلانیست
که بر عشق بکشی
...
________________
نیلوفر ثانی / اشعار کوتاه
با تصرف و تلخیص